Yarından Sonra

Yorgunsun, esen rüzgardan daha yorgun.
Yalnızsın, çölde savrulan bir kum tanesinden daha yalnız.
Aşkı arıyorsun kalbinin tahtına layık olan
ve karlı bir kış akşamında iz bırakarak yürüyorsun sokaklarda.
Amansızca anlamsız geliyor bakışların.
Saklanmış, ihtiyatlı düşüncelere dalmış bekliyosun
Bir eylül akşamı gibi sessiz ve bir o kadar derinden,
Yarından sonra sevgi ve huzur varmış gibi.
Adamışsın ömrünü besbelli.
Nikbin, hayasızca umutlu
Bedbaht olmamaya yemin içmiş
Metanetli bir kadın gibi.
Uykunda bile bir arayışa kapılmış
Delicesine, vahşice öldürmüşsün hislerini.
Sanki yalnızlık senfonisi yardımcı olacakmış
Yarından sonra sevgi ve huzur varmış gibi.
Ayrılık ömür boyu mutlu etmez
Ama belki de tatmin edermiş gibi geliyor lakin
Onsuz yaşayabilir misin ölçüp biçtin mi?
Sevgisiz büyüyebilirsin ama saygısız olur mu hiç?
Seni hayatı pahasına savunanı mı yoksa,
Seni bir çift pabuca bile tercih etmeyeni mi?
Razı ol sevgilim ben sensiz sen de bensiz olmayız
Yarından sonra sevgi ve huzur varmış gibi.